ΜΕΓΑΠΛΆΤΑΝΟΣ


Ο Μεγαπλάτανος είναι χωριό του Δήμου Λοκρών στο Νομό Φθιώτιδας και απέχει 2 χλμ από την κωμόπολη της Αταλάντης. Οι κάτοικοί ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την γεωργία (κυρίως με την καλλιέργεια αμπελιών), αφού τα εδάφη της περιοχής είναι από τα πλέον εύφορα.
Το κλίμα του θεωρείται το πλέον ιδανικό και οφείλεται στην πορεία του "μπουγαζιού" του όρους Παρνασσός προς το χωριό Σκάλα. Το χωριό, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, έχει 418 κατοίκους.

Ιστορικά στοιχεία

Τα πρώτα δείγματα ζωής στην περιοχή του Μεγαπλατάνου, απαντώνται την Μυκηναϊκή εποχή (1600 - 1100 π.Χ. περίπου). Οι μυκηναϊκοί θαλαμωτοί τάφοι που βρέθηκαν στην θέση Σβέντζα το αποδεικνύουν.

Οι ασχολίες των κατοίκων της περιοχής, εκείνη την εποχή, ήταν κυρίως η γεωργία (σιτάρι, δημητριακά, όσπρια, ελιές, σταφύλια και παραγωγή οίνου) και η αλιεία.

Κατά την Πρωτογεωμετρική περίοδο (10ος - 8ος αιώνας π.Χ.), παρατηρείται αλλαγή στα ταφικά έθιμα των Λοκρών.

Επίσης η περιοχή δέχεται επιρροές στην τέχνη (από Αττική, Κόρινθο, Εύβοια και Θεσσαλία). Σε αυτό συνηγορούν και οι ανασκαφές που έγιναν σε γεωμετρικό νεκροταφείο στην θέση Βερύκι της Κοινότητας Μεγαπλατάνου, όπως επίσης και τα ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Βασιλείου

Την Αρχαϊκή εποχή (700 - 480 π.Χ.), στην περιοχή του Μεγαπλατάνου (θέση Παλαιοκάστρα) βρισκόταν αρχαϊκό νεκροταφείο. Κύριες ασχολίες των κατοίκων της περιόδου αυτής ήταν γεωργία, η κτηνοτροφία (βοοειδών), η αλιεία, η αμπελουργία και η κεραμοποιία.

Στην Κλασσική εποχή (β' τέταρτο 5ου αιώνα - 323 π.Χ.) στην περιοχή έγιναν έργα αμυντικά, όπως φρυκτωρίες, πύργοι δηλαδή για την επιτήρηση των οδικών αρτηριών και την αποστολή σημάτων κινδύνου[1].

Ο Μεγαπλάτανος εμφανίζεται ξανά, το 1806 με 1816, στις διηγήσεις του Γάλλου περιηγητή Φρανσουά Πουκεβίλ (Francois Pouqueville), με την ονομασία Σκαντέρ-Αγά (με λατινικούς χαρακτήρες: Scander-Aga) και αναφέρει ο υπήρχαν στον οικισμό τότε 6 οικογένειες που κατοικούσαν εκεί. Υπαγόταν στην διοίκηση του Καζά Ταλαντίου και πιθανότατα εκεί διέμενε ο Σκεντέρ ή (Σκαντέρ) Αγάς, προύχοντας του τόπου, απ' τον οποίο πηρέ το όνομα του και το χωριό εκείνη την εποχή.

Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και πιο συγκεκριμένα στη μάχη της Αταλάντης (5-9 Νοεμβρίου 1826), ο Γάλλοςφιλέλληνας Ολιβιέ Βουτιέ (Olivier Voutier) με 200 στρατιώτες, είχε καταλάβει το λόφο του Προφήτη Ηλία.

Από το Μεγαπλάτανο, αναφέρεται[2] ότι συμμετείχαν 20 ένοπλοι αγωνιστές κατά τη διάρκεια του εθνικό-απελευθερωτικού αγώνα.

Το 1836 το χωριό εντάχθηκε στο Δήμο Αταλάντης. Το 1879 ο Μεγαπλάτανος είχε 335 κατοίκους και το 1889 308.

Στο σεισμό της Λοκρίδας το 1894, κατέρρευσαν κτήρια και δημιουργήθηκε χάσμα μήκους 400 μ., πλάτους 20 μ. και βάθους 8-11 μ., ενώ ευτυχώς δεν υπήρξε κανείς νεκρός.

Το 1896 οι κάτοικοι του Μεγαπλατάνου ήταν 335 και το 1907 394.

Το 1952 το χωριό είχε 536 κατοίκους. Εκείνη τη χρονιά θεμελιώθηκε ο Ιερός ναός του Αγίου Βασιλείου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1968.

Το 1998 η Κοινότητα Μεγαπλατάνου εντάσσεται στο Δήμο Αταλάντης.

Το 2010, βάσει του σχεδίου «Καλλικράτης» το χωριό ανήκει στο Δήμο Λοκρών.

Αρχαιολογικά Ευρήματα

Στην περιοχή του Μεγαπλατάνου τα ευρήματα προέρχονται κυρίως από νεκροταφεία υστεροελλαδικής και αρχαϊκής περιόδου. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για θαλαμωτούς τάφους με ορθογώνια ή τετράγωνη κάτοψη, ενώ στη δεύτερη ο νεκρός ενταφιάζονταν σε συνεσταλμένη θέση μέσα σε ταφικούς πίθους.

Tα κτερίσματα ήταν καλής ποιότητας αγγεία και κάποια μικροαντικείμενα όπως χάλκινες τριχολαβίδες, δαχτυλίδια των οποίων οι άκρες καταλήγουν σε σπείρες, κωνικά σφονδύλια από στεατίτη, ένας μυκηναϊκός σφραγιδόλιθος με παράσταση σχηματοποιημένου ζώου.

Στους νότιους πρόποδες του υψώματος Προφήτης Ηλίας Μεγαπλατάνου σώζονται σε ικανοποιητικό βαθμό υπολείμματα φρυκτωρίας που ανάγονται στην κλασσική εποχή. Η φρυκτωρία είχε ως κύριο ρόλο την επιτήρηση οδικών αρτηριών και την αποστολή σημάτων κινδύνου.

Το γήπεδο ποδοσφαίρου Μεγαπλατάνου

Τουρισμός - Αξιοθέατα - Δραστηριότητες

Ο Ιερός Ναός του Προφήτη Ηλία

Το χωριό μέσα στη φύση είναι ιδανικό για ανοιξιάτικους περιπάτους, πεζοπορία και ποδηλασία. Ο επισκέπτης εκτός απ τη φύση μπορεί να απολαύσει και τα παραδοσιακά φαγητά του χωριού στις ταβέρνες που διαθέτει.

Στη βορινή πλευρά του χωριού βρίσκετα ο λόφος του Προφήτη Ηλία που στη μνήμη του, 20 Ιουλίου, το χωριό έχει το πανηγύρι του.

Στο χωρίο υπάρχει μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο που περιστασιακά λειτουργεί.

Στο δρόμο προς την Ατάλαντη βρίσκεται αρχαιολογικός χώρος νεκροταφείου.