Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Προοδευτική Συμμαχία: Η Ιστορία
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Προοδευτική Συμμαχία (ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Π.Σ.) είναι ελληνικό πολιτικό κόμμα. Πρόεδρος του κόμματος είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2004 ως εκλογική συμμαχία κομμάτων και οργανώσεων, μεγαλύτερη συνιστώσα των οποίων ήταν ο Συνασπισμός, ενώ τον Ιούλιο του 2013, το ιδρυτικό συνέδριο αποφάσισε τον μετασχηματισμό σε ενιαίο κόμμα.[8]
Οι ρίζες του κόμματος βρίσκονται στο Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού της ευρωκομμουνιστικής Αριστεράς, αλλά και στην ιστορική συνεργασία των δυο κομμουνιστικών κομμάτων της Ελλάδας (Ε.ΑΡ. και Κ.Κ.Ε.), που συγκρότησαν τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.[9]
Από το 2012, μετά την εκλογική πτώση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελεί ένα από τα δύο κυρίαρχα πολιτικά κόμματα στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας, μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπηρέτησε ως Κυβέρνηση της Ελλάδας από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Ιούλιο του 2019, με Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Το κόμμα σήμερα εκπροσωπείται στη Βουλή των Ελλήνων από 71 βουλευτές και βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκπροσωπείται από πέντε ευρωβουλευτές. Είναι μέλος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ιστορικό
2004-2012
Στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές του 2004, οι περισσότεροι από τους πολιτικούς φορείς του Χώρου Διαλόγου (Συνασπισμός, Α.Κ.Ο.Α., Κ.Ε.Δ.Α., Δ.Ε.Α., Κ.Ο.Ε., Ενεργοί Πολίτες και ανένταχτες προσωπικότητες) αναζήτησαν τις δυνατότητες συμμετοχής σε κοινό ψηφοδέλτιο, μία κίνηση που ονομάστηκε «Πρωτοβουλία για τη Συσπείρωση της Αριστεράς».[10] Αποτέλεσμα ήταν η συγκρότηση τον Ιανουάριο του 2004 του ενιαίου ψηφοδελτίου «Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Ψηφοδέλτιο»,[11][12] που συμμετείχαν όλοι οι παραπάνω εκτός της Κ.Ο.Ε., η οποία όμως δήλωσε ότι το υποστηρίζει.[13] Στις εκλογές ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έλαβε 3,3% και εξέλεξε έξι βουλευτές, όλους προερχόμενους από τον Συνασπισμό. Αυτό οδήγησε σε εσωτερικές τριβές και κατηγορίες προς το κόμμα για ηγεμονισμό, αφού τα μικρότερα κόμματα υποστήριζαν ότι υπήρχε συμφωνία για εκλογή του Γιάννη Μπανιά (Α.Κ.Ο.Α.) στην Α' Αθήνας που δεν τηρήθηκε.[14] Βάση της κρίσης, αποτέλεσε η άρνηση του Συνασπισμού να τηρήσει τη συμφωνία για απόρριψη της κεντροαριστερής πολιτικής. Αποτέλεσμα των τριβών ήταν η αποχώρηση από τη Δ.Ε.Α. δύο ομάδων, η μια εκ των οποίων σχημάτισε τη συλλογικότητα Κόκκινο, παραμένοντας εντός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[15]
Τον Δεκέμβριο του 2004, διεξήχθη το 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού, όπου υπερίσχυσε με μεγάλη πλειοψηφία η πολιτική πλατφόρμα η οποία, μεταξύ άλλων, ζητούσε αναζωογόνηση και αναβάθμιση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[16] Νέος πρόεδρος του κόμματος εκλέχθηκε ο Αλέκος Αλαβάνος, που ήταν υποστηρικτής αυτής της αντίληψης.[17] Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αποτέλεσε κομβικό σημείο για την ύπαρξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αφού διαμόρφωσε τους όρους υπέρβασης της εσωτερικής κρίσης και αναθέρμανσης του εγχειρήματος.[18] Η επόμενη εκλογική δοκιμασία για τις δυνάμεις της συνεργασίας ήρθε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006, όπου σε πολλές περιοχές στηρίχθηκαν κοινοί υποψήφιοι με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Στις εκλογές του 2007, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πέτυχε σημαντική άνοδο, κερδίζοντας ποσοστό 5,04% και συνολικά δεκατέσσερις έδρες. Από το Συνασπισμό εξελέγησαν δώδεκα βουλευτές, ενώ οι υπόλοιποι δύο, προέρχονταν από την Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά. Δύο χρόνια αργότερα, στις ευρωεκλογές του 2009, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έλαβε την πέμπτη θέση με 4,7% και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή, τον Νίκο Χουντή. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θεωρήθηκε ως αποτυχία και έγινε αντικείμενο κριτικής, κυρίως από την «Ανανεωτική Πτέρυγα» του Συνασπισμού,[19] με τον Λεωνίδα Κύρκο να ζητά τη διάλυση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[20] Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Αλέκος Αλαβάνος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί από πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και από βουλευτής,[21][22] παραίτηση η οποία δεν έγινε αποδεκτή[23] και την οποία ανακάλεσε λίγες ημέρες αργότερα.[24] Παράλληλα, συνεδρίασε και το Πανελλαδικό Σώμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για την αποτίμηση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών.[25]
Με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου των βουλευτικών εκλογών του 2009, ο Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε την πρόθεσή του να μην είναι υποψήφιος βουλευτής.[26] Επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας τέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος του Συνασπισμού στο 5ο Συνέδριο του κόμματος.[27] Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συγκέντρωσε ποσοστό της τάξης του 4,60% και εξέλεξε δεκατρείς βουλευτές, όλους προερχόμενους από το Συνασπισμό. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2010, κατά τη διάρκεια του 6ου Συνεδρίου του Συνασπισμού, η «Ανανεωτική Πτέρυγα» του κόμματος, με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη αποχώρησε από αυτό, ιδρύοντας τη Δημοκρατική Αριστερά. Τον Φώτη Κουβέλη ακολούθησαν και άλλοι τρεις βουλευτές, οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[28]
Στα επόμενα χρόνια, οι πολιτικές λιτότητας που ακολούθησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της δημοτικότητας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[29][30] Στο πλαίσιο αυτό, προσχώρησαν στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βουλευτές και στελέχη που προέρχονταν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μεταξύ αυτών η Σοφία Σακοράφα και ο Παναγιώτης Κουρουμπλής με την Ενωτική Κίνηση της οποίας ήταν επικεφαλής.[31][32]
2012-2015: Αξιωματική Αντιπολίτευση
Ενόψει των εθνικών εκλογών του Μαΐου του 2012, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανακοίνωσε τη συνεργασία του με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου[33] και με άλλες οργανώσεις της αριστεράς, όπως ο Νέος Αγωνιστής και ο Σύνδεσμος Πολιτών Ρήγας, όπως και με ανένταχτες αριστερές προσωπικότητες.[34] Τελικά, στις εκλογές έλαβε ποσοστό της τάξης του 16,78% και εξέλεξε 52 βουλευτές, επιτυγχάνοντας ένα ιστορικό ρεκόρ στα μεταπολιτευτικά εκλογικά χρονικά της Ελλάδας για κόμμα της Αριστεράς.[35]
Εκλογές ανάδειξης Προέδρου 2013
Υποψήφιος Ψήφοι Ποσοστό
Αλέξης Τσίπρας 2.477 74,08%
Σίσσυ Βωβού 157 4,69%
Παναγιώτης Ηλιόπουλος 22 0,66%
Λευκό 688 20,57%Έγκυρα 3.344
Άκυρα 68Ψήφισαν 3.412
Αποχή 18
Εγγεγραμμένοι 3.430
Πηγή: Η Αυγή
Λόγω αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, προκηρύχθηκαν επαναληπτικές εκλογές. Στις εκλογές του Ιουνίου, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συμμετείχε ως ενιαίο κόμμα και όχι ως συνασπισμός κομμάτων, διεκδικώντας για πρώτη φορά την εξουσία.[36] Ωστόσο, αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση αυξάνοντας το ποσοστό του στο 26,89%.[37]
Τον Ιούλιο του 2013 πραγματοποιήθηκε το 1ο (Ιδρυτικό) Συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., παρουσία 3.500 περίπου συνέδρων, με στόχο τη μετατροπή του σχήματος σε ενιαίο κόμμα.[38] Στην προοπτική της αυτοδιάλυσης των συνιστωσών αντέδρασαν οι Ενεργοί Πολίτες του Μανώλη Γλέζου,[39] η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά[40] και το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα.[41][42] Πρόεδρος του κόμματος εξελέγη ο Αλέξης Τσίπρας, με 74,08%. Το Συνέδριο εξέλεξε την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, ενέκρινε το καταστατικό, ενώ βρέθηκε συμβιβαστική λύση στο θέμα των συνιστωσών.[43] Την ίδια περίοδο εντάχθηκε στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο προερχόμενος από τη Δημοκρατική Αριστερά, βουλευτής Ηρακλείου Γιάννης Μιχελογιαννάκης.[44]
Στις ευρωεκλογές του 2014, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνεργάστηκε με την Κοινωνική Συμφωνία,[45] ενώ υποψήφιος ήταν και ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, που αποχώρησε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..[46][47] Τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υποστήριξαν επίσης οι πολιτικές κινήσεις Αριστερή Προοπτική,[48] Πράττω,[49] και Κοινωνία Πρώτα. Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο υποψήφιος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.[50] Τελικά, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στην Ελλάδα με ποσοστό 26,60% και εξέλεξε έξι ευρωβουλευτές. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που διεξήχθησαν την ίδια μέρα, κέρδισε την Περιφέρεια Αττικής και την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.[51]
Τον Δεκέμβριο του 2014 ξεκίνησαν οι διαδικασίες ανάδειξης νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Μοναδικός υποψήφιος, ύστερα από πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο Σταύρος Δήμας.[52] Οι βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ψήφισαν «παρών» και στις τρεις ψηφοφορίες,[53] όπως έπραξαν και οι βουλευτές του Κ.Κ.Ε., της Χρυσής Αυγής, της Δημοκρατικής Αριστεράς και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων,[54] με αποτέλεσμα να αποτύχει να εκλεγεί.[55] Ύστερα από αυτή την εξέλιξη, προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 25 Ιανουαρίου 2015.[56]
2015-2019: Κυβέρνηση
Ενόψει των βουλευτικών εκλογών του 2015, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ενισχύθηκε με προσχωρήσεις ανεξαρτήτων βουλευτών (Τζάκρη, Μακρή), και της κίνησης Κοινωνία Πρώτα με τους δύο βουλευτές της (Βουδούρης, Παραστατίδης).[57] Επίσης, τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υποστήριξε και η Κοινωνική Συμφωνία[58] και οι Οικολόγοι Πράσινοι, με τη συμμετοχή των δεύτερων στα ψηφοδέλτιά του.[59][60] Έχοντας ως κυβερνητικό πρόγραμμα το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ένα σύνολο προτάσεων πολιτικής για την οικονομική και πολιτική αναδιάρθρωση, που είχε παρουσιάσει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2014,[61] ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 36,34%, εκλέγοντας 149 βουλευτές.[62] Καθώς όμως, δε διέθετε απόλυτη πλειοψηφία εδρών στη Βουλή, συνεργάστηκε με τους Ανεξάρτητους Έλληνες[63] του Πάνου Καμμένου, που ορίστηκε υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε υπό τον Αλέξη Τσίπρα.[64]
Ο Αλέξης Τσίπρας
Η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε μια σειρά διαπραγματεύσεων με τους δανειστές,[65] οι οποίες κατέληγαν σχεδόν πάντα σε αδιέξοδο,[66][67][68] με αποκορύφωμα το τελεσίγραφο των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίτευξη συμφωνίας, στις 25 Ιουνίου 2015.[69] Στις 27 Ιουνίου, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για την αποδοχή ή μη της προτεινόμενης από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς συμφωνίας, εισηγούμενος την απόρριψή της.[70] Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου ήταν συντριπτικά υπέρ του «ΟΧΙ», σε ποσοστό 61,31%.[71] Μετά το δημοψήφισμα, οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν, με αποτέλεσμα την επίτευξη συμφωνίας στις 13 Ιουλίου και τη σύναψη τρίτου προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας.[72] Η επίτευξη συμφωνίας προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος, με αποτέλεσμα 47 βουλευτές να διαφοροποιηθούν κατά την ψήφισή της στη Βουλή.[73] Στις 20 Αυγούστου, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε τις παραιτήσεις τόσο του ιδίου ως πρωθυπουργού όσο και της κυβέρνησής του και έτσι προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 20 Σεπτεμβρίου 2015.[74]
Παράλληλα, 25 βουλευτές και ένας ευρωβουλευτής, με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη αποχώρησαν από το κόμμα και σχημάτισαν τη Λαϊκή Ενότητα,[75] ενώ παραιτήθηκαν και 53 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τα οποία ανήκαν κυρίως στην Αριστερή Πλατφόρμα και στην Κομμουνιστική Τάση.[76] Από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποχώρησαν και άλλοι τρεις βουλευτές (Κωνσταντοπούλου, Βαλαβάνη, Δερμιτζάκης), οι οποίοι εντάχθηκαν επίσης στη Λαϊκή Ενότητα.[77][78][79] Αργότερα, αποχώρησε και η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα, παραμένοντας ανεξάρτητη.[80]
Στις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνεργάστηκε και πάλι με τους Οικολόγους Πράσινους.[81] Υποστηρίχθηκε από την Κοινωνική Συμφωνία,[82] ενώ η Αριστερή Προοπτική αυτοδιαλύθηκε και τα μέλη της εντάχθηκαν στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[83] Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κέρδισε και πάλι τις εκλογές και αναδείχτηκε πρώτο κόμμα με 145 βουλευτές,[84] σχηματίζοντας κυβέρνηση συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.[85]
Το Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο βουλευτής του κόμματος Στάθης Παναγούλης διαγράφηκε από το κόμμα λόγω διαφοροποίησης του από την κομματική γραμμή κατά τη διάρκεια ψηφοφορίας στη Βουλή,[86] ενώ άλλοι δύο βουλευτές (Σακελλαρίδης, Κατριβάνου) παραιτήθηκαν του αξιώματός τους και αντικαταστάθηκαν.[87][88]
Τον Οκτώβριο του 2016 πραγματοποιήθηκε το 2ο Συνέδριο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.[89] Στο Συνέδριο, ο Αλέξης Τσίπρας επανεξελέγη στη θέση του Προέδρου, χωρίς ανθυποψήφιο, με ποσοστό 93,54%.[90] Επίσης, εξελέγη η νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος[91] και τροποποιήθηκαν ορισμένα άρθρα του καταστατικού.
Τον Ιανουάριο του 2019, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αποχώρησαν από την κυβέρνηση, εξαιτίας της συμφωνίας για το Μακεδονικό ζήτημα.[92] Μετά από αυτήν την εξέλιξη, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του[93] και την έλαβε με τις ψήφους έξι ανεξάρτητων βουλευτών (Έ. Κουντουρά, Κ. Παπακώστα, Σ. Δανέλλης, Β. Κόκκαλης, Θ. Παπαχριστόπουλος, Κ. Ζουράρις),[94] οι οποίοι, έπειτα, με επιστολή τους στον πρόεδρο της Βουλής ζήτησαν η ψήφος τους στα προς συζήτηση νομοσχέδια να προσμετράται μαζί με αυτές των βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.[95]
Τον Απρίλιο, μετά από συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς Θανάση Θεοχαρόπουλο, αποφασίστηκε η συμπόρευση των δύο κομμάτων ενόψει των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών του ίδιου έτους.[96] Επίσης, με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συμπορεύτηκαν μία σειρά κομμάτων και κινήσεων της κεντροαριστεράς, μεταξύ αυτών η Κοινωνική Συμφωνία και η Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς, δημιουργώντας το σχήμα "ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία".
2019 - σήμερα: Αξιωματική Αντιπολίτευση
Εκλογές ανάδειξης Προέδρου 2022
Υποψήφιος Ψήφοι Ποσοστό
Αλέξης Τσίπρας 150.853 99,05%
Λευκό 989 0,65%Άκυρα 351Ψήφισαν 152.193
Στις εθνικές εκλογές του 2019 ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ηττήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, λαμβάνοντας 31,53%.
Στα πλαίσια μετασχηματισμού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αποφασίστηκε η προσθήκη στην ονομασία του κόμματος της φράσης «Προοδευτική Συμμαχία»,[99] ενώ άλλαξε και το έμβλημα.[100]
Τον Απρίλιο του 2022, πραγματοποιήθηκε το 3ο Συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Προοδευτική Συμμαχία. Μεταξύ άλλων αποφασίστηκε η εκλογή του προέδρου και των μελών της Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του κόμματος. Πρόεδρος επανεξελέγη ο Αλέξης Τσίπρας, όντας μοναδικός υποψήφιος.[101][102]
Ιδεολογία
Στον δημόσιο λόγο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α περιγράφεται ως κεντροαριστερό κόμμα με κοινωνικά προοδευτικό χαρακτήρα[103], σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση[104] και φρασεολογία που χαρακτηρίζεται ως λαϊκιστική αριστερή[105]. Αν και αρχικά θεωρούνταν ευρωσκεπτικιστικό κόμμα, το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί μια πιο φιλοευρωπαϊκή[106] κατεύθυνση. Χαρακτηριστική θέση του κόμματος, είναι και ο κοσμικισμός[107].
Ιδεολογική πορεία
Τα πρώτα χρόνια, μετά την ίδρυσή του, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχαν ριζοσπαστικό αριστερό και ευρωκομμουνιστικό χαρακτήρα[108]. Την περίοδο πριν τις εκλογικές του επιτυχίες, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χαρακτηριζόταν ως αντισυστημικό κόμμα[109][110], ενώ παρατηρούνταν πιο αριστερές τάσεις[111][112][113] με αναφορά στον δημοκρατικό σοσιαλισμό[114], τον οικοσοσιαλισμό[114][115], και την προοπτική εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης.[116]
Το κόμμα θεωρούνταν για πολύ καιρό μία ευρωσκεπτικιστική δύναμη,[117][118] αν και πλέον έχουν εκλείψει οι αναφορές στην παλιά του ταυτότητα ως σκληρής αριστερής φωνής διαμαρτυρίας με λαϊκιστικό και ευρωσκεπτικιστικό χαρακτήρα.
Ως κυβέρνηση ακολούθησε μετριοπαθή πολιτική και εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που επέβαλαν οι δανειστές, κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με την συνεχιζόμενη αριστερή φρασεολογία του. Τα πακέτα προσαρμογής συνδυάστηκαν με σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές που παρείχαν στήριξη σε κοινωνικές ομάδες με χαμηλό εισόδημα.
Τέλος, παρά τη διακηρυγμένη κοσμική ιδεολογία του,[119][120] πολλά μέλη του ασπάζονται τον Χριστιανισμό. Εντούτοις, διαφωνούν με τα προνόμια που απολαμβάνει η Ορθόδοξη Εκκλησίας της Ελλάδας και τη συνεπαγόμενη διαπλοκή της με το κράτος