Μαρτίνο Δήμου Λοκρών: Σφράγισαν τις βρυσούλες αλλά οι διαρροές καλά κρατούν... - ΦΩΤΟ

Γράφει ένας "ενεργός" πολίτης, κάτοικος  Μαρτίνου

Στην δημοτική κοινότητα ΜαρτΙνου υπήρχαν πηγές με άφθονο τρεχούμενο νερό που οι κτηνοτρόφοι της περιοχής πότιζαν τα κοπάδια τους χωρίς προβλήματα.

Με την πάροδο των χρόνων όμως τα κοπάδια μειώθηκαν,και οι πηγές εγκαταλείφθηκαν από τις τοπικές ηγεσίες της κοινότητας, με αποτέλεσμα, φυσικές καταστροφές και ανθρώπινες παρεμβάσεις έκαναν τα νερά να μην φτάνουν στα σημεία που οι κτηνοτρόφοι πότιζαν τα ζώα τους, και οι γεωργοί γέμιζαν τα βυτία τους.

Υπήρχε ένα έργο, ένας αγωγός νερού, που είχε κατασκευαστεί με προσωπική εργασία των Μαρτιναίων που είχε ως στόχο την πλήρωση δεξαμενής ποσίμου νερού για τις ανάγκες του χωριού με νερό που ερχόταν από την περιοχή Τσούκα.

Κάποια στιγμή έγινε κάποια εξέταση στο νερό του αγωγού εκείνου, και έγινε γνωστό, πως αυτό το νερό είναι ακατάλληλο για πόσιμο.

Έτσι ο αγωγός αυτός σφραγίστηκε στην δεξαμενή, και μια μικρή βρυσούλα που ξεδιψούσαν οι περαστικοί από το νερό αυτό, σφραγίστηκε και εκείνη, σταλάζοντας από το νερό αυτό, θυμίζοντας πως μέσα στον αγωγό υπάρχει ακόμα νερό.

Με το πέρασμα του χρόνου, κάτοικοι του ΟΣΜΑΕΣ, ήρθαν σε συμφωνία με την τοπική ηγεσία του ΜαρτΙνου, και από γεωτρήσεις που έκαναν στα όρια με την Βοιωτία σε εδαφική αρμοδιότητα της κοινότητας ΜαρτΙνου, βρήκαν νερό ,αρκετό να καλύψει τις ανάγκες τους, και μια γεώτρηση πάει νερό στον εν λόγω οικισμό και άλλη μια στο Μαρτίνο που συμπληρώνει την ποσότητα του νερού της δεξαμενής του.

Μάλιστα στην διασταύρωση του ΜαρτΙνου, τοποθετήθηκε μεγάλη πλαστική δεξαμενή που γέμιζε από το νερό αυτό, και βάνες με υδρομετρητές, με στόχο να εξυπηρετούν τις ανάγκες των αγροτών και κτηνοτρόφων του ΜαρτΙνου. Κάτι που για πολύ λίγο έγινε, και με αστείες δικαιολογίες, (έρχονταν από άλλα χωριά και έπαιρναν νερό από το σημείο αυτό), σφραγιστήκαν οι παροχές αυτές, και τιμωρήθηκαν έτσι οι ντόπιοι που χρειάζονταν το νερό αυτό.

Σήμερα, το Μαρτίνο υδροδοτείται από τρεις διαφορετικές παροχές, (μια από το νερό της Λάρυμνας και δυο γεωτρήσεις) ,και η δημοτική αρχή Λοκρών διατυμπανίζει πως πρέπει να γίνεται οικονομία και διαχείριση του νερού γιατί τα αποθέματα μειώνονται συνεχώς, λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Στην λογική αυτή οι τοπικοί άρχοντες του ΜαρτΙνου έδωσαν εντολή να σφραγιστούν οι βρύσες στο εξωκλήσι της Παναγίας, γιατί σε αυτό κατέφευγαν οι αγρότες και γέμιζαν τα βυτία τους, για αγροτική χρήση, και κάποιοι που διατηρούν λίγα ζωντανά που πρέπει να ποτίζουν. Από το ανωτέρω σημείο και από τις βρύσες αυτές, ξεδιψούσαν οι κυνηγοί, οι περαστικοί, και όποιος άλλος ήθελε να νοιώσει μια ανάσα δροσιάς στο σημείο.

Κανείς δεν θα διαμαρτυρόταν εάν <<οι φωστήρες του Δήμου>> έκαναν σωστή διαχείριση της κατάστασης αυτής και δεν είχαν τιμωρητική διάθεση κατά των αγροτών και των κτηνοτρόφων που είναι αναγκασμένοι, είτε να γεμίσουν τα βυτία τους με νερό στην Λάρυμνα και να φέρνουν στο ΜαρτΙνο, είτε από τις βρύσες των σπιτιών τους. Μάλιστα ακούστηκε και το <<όποιος θέλει νερό, να το πληρώνει>>.

Το νερό που υπάρχει ακόμη στον αγωγό, που αναφέραμε παραπάνω φτάνει ανέξοδα στο ΜαρτΙνο δια της βαρύτητας και αφού δεν είναι πόσιμο, γιατί δεν το δίνουν τοποθετώντας μια παροχή για να καλυφθούν οι ανάγκες των κτηνοτρόφων και αγροτών; Μήπως και αυτό κοστίζει;

Μήπως γιατί θέλουν να κάνουμε υπέρμετρη χρήση του νερού του δικτύου, και να γράφουν οι υδρομετρητές και να γεμίζουν με έσοδα τα ταμεία του Δήμου;

Οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας είχαν μεριμνήσει ώστε να έχουμε νερό ,αλλά...

Ζητάμε την ίδια μεταχείριση με τους πολίτες των άλλων χωριών που έχουν πρόσβαση στις πηγές τους ,και στα νερά που αξιοποιούνται για τις ανάγκες της περιοχής, π.χ. γέμισμα των βυτίων από αγρότες στην Μαλεσίνα από τρεχούμενο νερό, κοντά στο ξωκλήσι του Αγ. Νικολάου στην διαδρομή από Μαλεσίνα προς Θεολόγο).

Ζητάμε την διάνοιξη από τα μπάζα, που έχουν αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό των υδάτων στις πήγες, που μπορούν να αξιοποιηθούν και πάλι, κυρίως προς την περιοχή Μοναχού του ΜαρτΙνου, αλλά και άλλες, που με την αδιαφορία των διοικούντων, αυτές σταμάτησαν να παρέχουν το νερό που έχουμε τόσο ανάγκη.

Με το τέλος του κειμένου, θα ήθελα να δείτε φωτογραφίες από τις βρύσες στο ξωκλήσι που σφραγίστηκαν, αλλά και την οικονομία στο νερό που γίνεται από τον Δήμο Λοκρών στην διασταύρωση του ΜαρτΙνου σε δεξαμενή όπου το νερό χύνεται ανεξέλεγκτα χωρίς να νοιάζεται κανείς. Η ποσότητα του νερού είναι τέτοια, που κοντεύει να φτάσει στην κοντινή στάση των λεωφορείων. Βεβαία το πρόβλημα για κάποιους είναι να μην πάρουν νερό οι κάτοικοι, και όχι αυτές οι τεράστιες ποσότητες που χύνονται μέρα και νύχτα...

Όπως διαπιστώνει κανείς, υπάρχει ένα αδιάκοπο κυνηγητό των αγροτών και των κτηνοτρόφων από τους τοπικούς άρχοντες, σχετικά με το νερό όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα την σφράγιση του νερού στο ξωκλήσι της Παναγίας στο ΜαρτΙνο, κάτι που έγινε πρόσφατα, και την τιμωρία όποιου ασχολείται με την γεωργία, ή την κτηνοτροφία.

Η οργή και η αγανάκτηση είναι μεγάλη γι αυτό που συμβαίνει.

Ας ελπίσουμε πως θα πρυτανεύσει η λογική και το νερό θα επανέλθει στις βρύσες της Παναγίας, αλλά και και το νερό του αγωγού που έρχεται ανέξοδα από την Τσούκα να δοθεί στους αγρότες τοποθετώντας μια παροχή για τον ανεφοδιασμό τους σε όποιο σημείο κριθεί κατάλληλο, αλλά θα χρησιμεύσει και στον ανεφοδιασμό των Πυροσβεστικών οχημάτων, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, χωρίς να επιβαρύνεται το δίκτυο ύδρευσης του ΜαρτΙνου.